Deze opinietekst werd gepubliceerd in Sociaal.Net 18/12/2017.
De tekst werd geschreven door Liesbeth Naessens, Goedele Slots, Mieke Schrooten, Kaat Van Acker, Rachida Adouane, Nele Gulinck, Kathleen Daenens, Leen Hellinckx, Anne Aelvoet, Bart Dewaele en Stephanie Maes.
Superdiversiteit is een bekende term geworden in onze steeds veranderende omgeving. Vooral in stedelijke gebieden, maar ook meer en meer in landelijk gebied krijgen we te maken met superdiversiteit. Dit dwingt ons om onze eigen fundamenten en vanzelfsprekendheden in vraag te stellen en met andere ogen te leren kijken naar de sociale realiteit. Deze uitdaging brengt vragen met zich mee waar we dringend een antwoord op moeten zoeken.
Behoorlijk uniek in Antwerpen is onze papa-groep.
Misschien kennen jullie onze papa-groep al, misschien nog niet?
We zullen ze even voorstellen aan u (want het is de moeite!):
Tijdens de bijeenkomsten praten papa’s met elkaar en met Alimam en Fatima (begeleiding) over de grote en kleine vreugden en zorgen in de opvoeding.
Papa’s versterken en steunen elkaar hierdoor.
We doen ook samen met de kinderen leuke dingen: bvb. knutselen, uitstapjes, sport, …
Wij komen 2x per maand samen: er is een avondgroep en een daggroep.
In deze superdiverse samenleving staat de hulpverlening voor boeiende uitdagingen. In de relatie hulpverlener-cliënt spelen cultuurverschillen een rol. Dit postgraduaat werkt aan het versterken van de interculturele competentie van een hulpverlener. Vanuit een cultuursensitief perspectief kunnen hulpvraag en zorgaanbod beter op elkaar afgestemd worden. Specifieke thema’s en methodes van intercultureel bemiddelen, coachen en hulpverlenen komen aan bod.
Op 23-jarige leeftijd begon ik te werken met niet begeleide minderjarige vluchtelingen. Het was de job waarvan ik droomde. In mijn tienerjaren was ik begeesterd door andere culturen. Diversiteit was de rode draad in opdrachten, keuzevakken, stages, eindwerken,…. Ik wist toen niet dat de echte leerschool pas ging beginnen.
EVA vzw ontving met het ESF-project “ Innovatief wijkzorgmodel op maat van kwetsbare buurt” de award “ Zorgverhaal van het jaar “ uit de handen van Minister Van Deurzen, een initiatief van het Rode Kruis ism “Dag van de Zorg”.
"Zo’n 40% van de Vlamingen heeft onvoldoende gezondheidsvaardigheden", zegt Leen Haesaert van Thomas More. "Veel mensen kunnen wel lezen en schrijven, maar vormen toch een risicogroep als het gesprek net iets moeilijker wordt bij de dokter of als er jargon gebruikt wordt." Om zorgorganisaties te helpen beter met deze doelgroep te communiceren, ontwikkelde de hogeschool een toolbox vol tips om aan de slag te gaan met heldere zorgcommunicatie.
Het Fonds Vlinder wil steun verlenen aan verenigingen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest die zorgen voor een betere toegang van vrouwen– in het bijzonder van vrouwen met een migratieachtergrond – aan sociale en culturele activiteiten.
Kijk voor meer info over de selectiecriteria op de website van de Koning Boudewijnstichting.
Deadline inschrijving: 9/03/2017
Culturele kortsluiting tussen culturen?
Wie geconfronteerd wordt met dementie heeft zorg en ondersteuning nodig. Mantelzorgers slaan de handen in elkaar met professionele zorgverleners. Ook voor de groep van Marokkaanse ouderen met dementie blijkt die samenwerking niet altijd even evident. Heeft dat enkel te maken met culturele verschillen?
 Ali over de Vlaamse hulpverleningDuur: 2m44 |
 Mihaela vertelt over haar werk als intercultureel bemiddelaarDuur: 2:47 |
 Maman Berthe is bang voor het rusthuisDuur: 02m19 |
 Men Speak Out - Tamer MaltyDuur: 3m07 |